مشارکت در انتخابات و تعیین سرنوشت
✍سمیه محمدی
مشارکت در انتخابات ، مشارکت در تعیین سرنوشت و عمل به وظیفه شهروندی است این مشارکت علاوه بر "حق"، " تعیین سرنوشت" است" و " تعیین سرنوشت" و برخورداری از "حق" نیازمند آن است تا صاحب حق از آن دفاع کند.
یا به اصطلاحی علمیتر در صدد «استیفا» آن باشد و این «استیفا» ممکن نخواهد شد مگر با مشارکت در انتخابات و آمدن پای صندوق رای.
با حضور در پای صندوق رای و انداختن رای به برگزیده خود میتوان با تمام توان به مطالبه حق پرداخت و با رای خود آن را طلب کرد و در سرنوشت خود سهیم شد.
فرمایش مقام معظم رهبری نیز که فرمود" «این(انتخابات) یک حق و در عین حال یک تکلیف است .حق آحاد مردم ماست که نظر بدهند؛ تکلیف آنها هم همین است" ناظر بر طلب "حق"، " تعیین سرنوشت" است".
به هر حال با حضور در انتخابات سرنوشت ساز 1400 در انتخاب رئیس جمهوری و انتخاب برگزیدگان پارلمان شهری و روستایی میتوان به "تقویت امنیت ملی از طریق تقویت مقبولیت نظام"، "پیشگیری از دخالت بیگانگان"، "شکلگیری نهادهای قوی و کارآمد"، "رشد رونق اقتصادی با تقویت ثبات و اقتدار ایران و اقتصاد پایدار در سایه انتخاب مدیریت کارآمد دست یافت.
شرط احقاق حق و استیفا آن و عمل به وظیفه شهروندی یک جمله است و آن حق انتخابگری»، «حق مشارکت در تعیین سرنوشت" با حضور در پای صندوقهای رای ممکن خواهد شد و بس.